همه ­گیری ویروس کووید 19 (کرونا)، نه تنها بر سلامت همگانی اثر داشته، بلکه موجب رکود اقتصادی زیادی در جهان شده است. اقتصاد ایران در کنار تبعات ویروس کرونا فشار تحریم را نیز تحمل کرده و این دو عامل را هم ­زمان با هم تجربه می­کند. مهم­تر آن­که کسب ­وکارها نیز از آسیب­های این ویروس در امان نبوده­ اند. استان کرمانشاه با آمار بالای بیکاری در معرض تهدید ناشی از آسیب کسب ­وکارهای روستایی قرار دارد؛ لذا پژوهش حاضر به دنبال ارائه الگوی احیای کسب­ وکارهای کوچک و متوسط روستایی آسیب­ دیده در بحران کووید 19 با تمرکز بر کسب­ وکارهای روستایی استان کرمانشاه می­باشد. جامعه آماری این پژوهش به شیوه نمونه ­گیری هدفمند به روش گلوله برفی انتخاب شده­اند و شامل کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی استان و اساتید دانشگاه رازی می­باشد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی، از نظر رویکرد، آمیخته اکتشافی و از نظر روش پژوهش، ترکیبی از دو روش تحلیل محتوای کیفی و توصیفی می­باشد. برای گردآوری داد­ ه­ های پژوهش در بخش کیفی از روش مصاحبه نیمه ساختارمند و در بخش کمی از روش پیمایشی استفاده شد. حاصل تجزیه و تحلیل داده ­ها در چهار مقوله اصلی مالی- تسهیلاتی، خدماتی- حمایتی، توانمند­سازی کسب ­وکار و بازار خلاصه شد. دو عامل، مالی - تسهیلاتی و خدماتی- حمایتی موجب توانمند­سازی کسب­ وکارشده و این عامل به نوبه خود می تواند منجر به زمینه­ سازی برای اخذ تصمیم­هایی با محوریت مشتری، بازار و بازاریابی باشد. نتایج آزمون فریدمن عوامل را به صورت مالی- تسهیلاتی (43/3)، توانمند­سازی کسب­وکار (73/2)، حمایتی- خدماتی (40/2) و عوامل بازار (43/1) اولویت­بندی کرد.

امروزه کارآفرینی و توسعه کسب وکار روستایی در کشورهای درحال توسعه بسیار حائز اهمیت است. زیست بوم کارآفرینی هم به عنوان بستری در جهت رشد و توسعه کسب وکارهای روستایی مورد توجه است. بر این اساس تحقیق حاضر با مرور مطالعات به دنبال تحلیل نقش زیست بوم کارآفرینی در توسعه کسب وکارهای روستایی است. به رغم تلاش هایی که در حوزه های مختلف در جهت توسعه کارآفرینی و کسب وکار روستایی می شود، اما در عمل، رشد مناسب و پایداری مشاهده نمی شود. چراکه کارآفرینان با موانع متعددی که ناشی از نامناسب بودن زیست بوم کارآفرینی است، مواجه هستند. بنابر نتایج، وجود رویکرد هم جانبه در فراهم شدن زیست بوم مطلوب کارآفرینی جهت توسعه کسب وکارهای روستایی بسیار حائز اهمیت است. از طرفی ویژگی های منطقه ای، برتری های مطلق، نسبی و یا رقابتی موجود در یک منطقه روستایی که در توسعه کسب وکارها موثرند نباید از اذهان دور نگه داشته شود، چراکه هر منطقه روستایی با توجه به شرایط و پتانسیل های خاص خود، فرآیندهای کارآفرینی مختص به خود و متفاوت با سایر مناطق روستایی را دارا است. در پایان نیز پیشنهادات کاربردی و مطالعاتی برای دست اندرکاران و پژوهشگران این حوزه ارائه شده است.

1. مقدمه زنان روستایی ایران حاملان فرهنگ و هنر سنتی اقوام ایرانند که تا کنون به صورت طبیعی و عمدتا از نسلی به نسل دیگر به آنها رسیده است؛ این فرهنگ غنی ظرفیت آن را دارد تا به شکل خلاقانه ای ارایه شود و با تحریک توان زنان کارآفرین روستایی، ضمن رونق کسب وکارهای روستایی، حفظ فرهنگ بومی ایران و رفع بیکاری، خصوصا در روستاهای محقق شود. 2. مبانی نظری تحقیق ایران سرزمینی وسیع است که آثار هنری محلی (بومی) متعدد و متنوعی را دربر دارد؛ بسیاری از این آثار بار فرهنگ ایرانی، اسلامی یا سنتی، محلی بودن را حمل می کنند و در عین حال بخشی از زیبایی فرهنگ ایرانی هستند. به این ترتیب حفظ و حراست این آثار شان ملی دارد. اما تاکنون حفظ و انتقال آنها به صورت خودجوش و حتی ناخودآگاه از نسلی به نسل دیگر بوده است. مهم ترین عواملی که سبب ایجاد شرایط نامساعد رقابتی برای بخش خلاق در کشورهای در حال توسعه شده است و نیازمند تلاش همگانی برای حل آن است، مسایل آموزش، فقر و نبود نهادهای مسئول است. بازاریابی درباره محصولات هنری در برگیرنده مسایلی است که گاهی متناقض به نظر می رسند؛ آثار هنری ناشی از تجمیع تفکر، خلاقیت و مهارت به وجود آورنده آن است و در بسیاری موارد می تواند منحصر به فرد باشد؛ بدیهی است که چنین اثری با ارزشی که حمل می کند، جمع بندی حاصل از پیشینه این پژوهش نشان می دهد که پژوهش های قبلی بر روی عواملی در هنرهای مختلف کار کرده اند که مقوله های «شبکه تماس و قابلیت های ارتباطی»؛ «محتوا»؛ «خلاقیت»؛ «ارزش فرهنگی» و «خالق اثر هنری» به خوبی عوامل مورد بررسی سایر پژوهشگران را دربر می گیرند. 3. روش تحقیق این مقاله از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش داده پردازی، تحلیلی و توصیفی می باشد. پرسشنامه ای در طیف پنج پاسخی لیکرت در 32 سوال تهیه شده و در اختیار افراد مورد مطالعه قرار گرفت. مجموع تعداد پاسخ گویان به 28 نفر می رسد و نمونه های مورد مطالعه افرادی هستند از بین تعداد بسیار زیاد هنرصنعتگرانی که در سال 1392 از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور دارای نشان مرغوبیت بوده اند، اطلاعات این افراد بر روی تارنمای سازمان میراث فرهنگی کشور موجود است. معلوم شد که استان های تهران، اصفهان قبل استان های کرمانشاه، آذربایجان غربی، همدان و فارس داری تنوع بیشتری از محصولات و رشته های هنری بوده از نظر تنوع قومی سرآمد و از ذخیره گاه های هنرصنعت ایران و در امر فروش و بازاریابی انسجام بیشتری دارند. روایی این پرسشنامه در تحقیقات قبلی و طی فرایند انجام آن به تایید صائب نظران این حوزه رسیده بود اما پایایی آن در همین بررسی و به وسیله آلفای کرونباخ مورد سنجش قرارگرفته و مقدار قابل توجه 94/0 به دست آمد. آلفای به دست آمده برای هر سوال نیز سطح بالای پایایی را می رساند. روش مناسب برای تحلیل داده های این تحقیق با توجه به نوع داده ها و اهداف تحقیق، از بین روش های ناپارامتریک موجود و مناسب برای مقایسه میانگین ها، روش فریدمن انتخاب و انجام شد. از آزمون فریدمن برای بررسی یکسان بودن اولویت بندی (رتبه بندی) تعدادی از متغیرهای وابسته توسط افراد استفاده می شود و برای داده های زیر سی مورد مناسب است. در صورتی که sig کمتر از 05/0 باشد، ادعای یکسان بودن رتبه پذیرفته نمی شود. 4. یافته های تحقیق در نمودار(1) که از مقایسه میانگین عناصر سی و دوگانه بازاریابی آثار کسب وکارهای هنری محلی به دست آمده است، به خوبی نشان داده شده که اولا تفاوت معنی داری بین میانگین های عناصر وجود دارد، دیگر این که بالاترین میانگین ها به ویژگی های اثر هنری سپس خالق اثر مربوط است. از طرفی کمترین مقادیر میانگین هم در گروه شبکه تماس قرار دارند. نکته قابل توجه این که میانگین کمترین مقدار در شرایطی است که می تواند به عنوان یک عنصر موثر در کنار دیگر عناصر هم چنان از کارایی و تاثیر برخوردار باشد. 5. بحث و نتیجه گیری در پاسخ به این سوال که: کدام یک از مقوله های 5C پیشنهادی، برای بازاریابی آثار کسب وکارهای هنری محلی، بومی زنان روستایی مهم و موثرتر است؟ یافته های این تحقیق نشان داد: داشتن ترکیب بندی و هارمونی مناسب با میانگین43/20 دارای بالاترین مرتبه در بین زیرمجموعه ها است و در مقابل، عنصر جلسات و محافل دوستانه با کارکنان، شرکا و مشتریان با میانگین 98/7 کمترین مقدار میانگین را دارد. سوال دوم: در هر مقوله کدام عنصر نقش کلیدی یا اصلی را در بازاریابی آثار کسب وکارهای هنری، محلی، بومی ایفا می نماید؟ در مقوله نخست که شبکه تماس شخصی و قابلیت های ارتباطی است، مهم ترین عنصر در آمیخته بازاریابی از نظر پاسخ گویان داشتن ارتباط صمیمی و دوستانه با مردم( مشتریان) است؛ در مقوله دوم یعنی محتوای اثر هنری محلی، ترکیب بندی و هارمونی مناسب در درجه اول اهمیت قرار می گیرد؛ مقوله سوم یعنی خلاقیت، نوآورانه و ایده گرا بودن بالاترین اهمیت را دارد؛ ارزش فرهنگی اثر هنری مقوله چهارم است، در این مقوله هویت اثر و تقویت هویت ملی دارای بیشترین تاثیر می باشد، از عناصر مقوله خالق اثر هنری، مردمی بودن صاحب اثر، پررنگ ترین عنصر دیده شده است. حال باید این عناصر و نتایج به دست آمده را درکنار مقوله های دیده نشده و عناصر کمتر دیده شده قرار داد تا بتوان چارجوب آمیخته بازاریابی آثار کسب وکارهای هنری سنتی زنان روستایی را تشکیل داد. به نظر می رسد که آموزش صاحبان کسب وکارها و افزایش سطح تجربیات حضور در بازارهای وسیع ملی و جهانی در افزایش آگاهی آنان از ضرورت های بازاریابی و تشخیص صحیح روند بازار موثر است. پرسش سوم: آیا پرسشنامه و مقوله های تعیین شده در آن از طراحی مناسبی برای انجام کارهای علمی در این زمینه برخوردار است؟ آلفای به دست آمده از تحلیل پرسشنامه و مقدار بسیار بالای نتایج مربوط به هر پرسش و مقدار آلفای کرونباخ کلی پرسشنامه موید مناسب بودن این پرسشنامه و مقوله های پیشنهادی آن است. بنابراین به نظر می رسد که 5C پیشنهادی مقاله مزبور ( مبارکی و همکاران ) قادر به پاسخ گویی به نیازهای تحقیقاتی موجود در این زمینه می باشد و نتایج مبارکی و همکاران (1395)، هنرمندساری(1392)، کانوی و وایتلاک (2007)، چانگ و پریس (2018) و برادشاو (2010) را مورد تایید قرار می دهد.

توسعه مشاغل یا کسب و کارهای کوچک روستایی به علت برخورداری از ماهیت و مزایایی خاص، با استقبال متخصصان توسعه روستایی روبه رو شده، به گونه ای که برخی متخصصان آن را مهم ترین راهکار توسعه روستایی در کشورهای جهان سوم در نظر می گیرند. هدف این پژوهش، بررسی زمینه های ایجاد کسب وکارهایکوچک جدید و موانع راه اندازی آنها در سکونتگاه-های روستایی بود. تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی، ماهیت و روش توصیفی-تحلیلی و بنیان آن مبتنی بر پراگماتیسم و روش تحقیق آمیخته است. جمع آوری داده ها و اطلاعات به صورت مطالعات میدانی و اسنادی انجام گرفت و قلمرو مکانی تحقیق بخش مرحمت آباد شهرستان میاندوآب بود. از مصاحبه های نیمه ساخت یافته با مدیران روستایی و مالکان واحدهای کسب وکار برای شناسایی زمینه های ایجاد کسب وکارها استفاده شد. با انجام 33 مصاحبه به اشباع نظری رسید و با شیوه تئوری زمینه ای تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که زمینه های متعددی در بخش کشاورزی، صنعت، گردشگری و خدمات وجود دارد ولی فقط بخش کشاورزی زمینه ها و توان زیادی برای ایجاد واحدهای کسب و کار جدید دارد. روستاهای قپچاق و فیروزآباد با داشتن زمینه ایجاد 34 و 30 نوع از این کسب وکارهای مساعدترین روستاها به شمار می روند. جهت شناسایی موانع ایجاد کسب وکارهای جدید، فرایند روش Q طی شد. جامعه گفتمان از طریق نمونه گیری هدفمند معین شد و مجموعه کیو 41 گویه ای را 20 نفر از کارآفرینان و مدیران واحدهای کسب وکارهای کوچک مرتب کردند. آزمون تحلیل عاملی استفنسون بر مبنای فرد نشان داد ایجاد کسب وکار جدید در محدوده مورد موانع سه گانه ای دارد که عبارتند از: «موانع اقتصادی-اجتماعی»، «موانع زیرساختی» و «ضعف سرمایه اجتماعی و ترجیح سپرده گذاری به سرمایه گذاری». موانع «اقتصادی و اجتماعی» مهمترین عامل عدم ایجاد کسب وکار جدید بوده و با مقدار ویژه 10. 10 بیش از 50 درصد واریانس را تبیین کرده است.

بهره مندی از آموزش، یکی از مهم ترین عوامل در توسعه فعالیت های کارآفرینی است. زنان روستایی کارآفرین، از طریق آموزش، توانایی مقابله با موانع و به کارگیری روش های جدید و متناسب با تغییرات تکنولوژی و بازار را پیدا می کنند. این تحقیق، با هدف کلی تاثیر آموزش کارآفرینی بر عملکرد فعالیت های کسب وکارهای زنان روستایی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق، شامل کلیه زنان عضو شرکت های مادرتخصصی حمایت از توسعه فعالیت های کشاورزی استان فارس بود. پژوهش حاضر با بهره گیری از روش پیمایش و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با تعداد 269 نفر با استفاده از پرسشنامه انجام شد. نتایج نشان داد که شرکت در کلاس های آموزشی، تاثیر مطلوبی بر انگیزه، مهارت، آگاهی و دانش کارآفرینی زنان روستایی داشته است. نتایج تحلیل واریانس نشان داد که بین زنان در سه گروه متفاوت با تعداد دفعات شرکت در کلاس های آموزشی، از نظر توسعه فعالیت کارآفرینی، تاب آوری فردی، تاب آوری کسب وکار، روش های بازاریابی و تاثیر شبکه های اجتماعی مجازی، تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین، بین زنان در گروه های متفاوت، از لحاظ میزان دانش کارآفرینی نیز تفاوت های معناداری از نظر توسعه فعالیت کارآفرینی، تاب آوری فردی، تاب آوری کسب وکار، روش های بازاریابی و تاثیر شبکه های اجتماعی مجازی وجود دارد. در نهایت به منظور ارتقای کارآفرینی زنان روستایی، پیشنهادهایی ارایه گردیده است.

1چکیده مبسوط مقدمه و هدف: نقش زنان روستایی در اقتصاد روستا و توسعه جوامع کشاورزی در جهان پذیرفته شده است. توسعه کارآفرینی راهکاری است که می تواند جامعه زنان روستایی را به‎سمت بهره وری و خوداتکایی سوق دهد. توانمندسازی اقتصادی زنان روستایی موجب استقلال ایشان در تصمیم گیری ها و بهبود وضع معیشت خانوار خواهد بود. کارآفرینی روستایی به جنبه هایی از اشتغال و درآمدزایی در جامعه روستایی اشاره دارد که عمدتاً از فعالیت های کشاورزی و بومی روستا سرچشمه می گیرد. کارآفرینی، مجموعه تلاش ‏های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است که موجب می‏شود وضعیت اشتغال و درآمد در یک جامعه بهبود یابد. کارآفرینی موجب پایداری بلندمدت اقتصادی و اجتماعی شده و تاب‏آوری و رقابت‏ پذیری را افزایش می‏دهد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی تعیین کننده های توسعه کارآفرینی کسب وکارهای صندوق های اعتبارات خرد زنان روستایی شهرستان مرودشت استان فارس انجام شد زیرا مسئله معیشت پایدار در خانوارهای روستایی به عنوان یکی از چالش های توسعه روستایی مطرح است و می تواند از آسیب های وارد شده مانند مهاجرت روستاییان جلوگیری کند. در مطالعه حاضر بر توسعه روستایی مشاغل خانگی زنان عضو صندوق های اعتبارات خرد با نقش میانجی چرخه عمر کسب وکارها تمرکز شد. چرخه عمر کسب وکار به‎طور خلاصه، مراحل بروز تا افول یک کسب وکار را به مانند یک موجود زنده نشان می دهد که در هر مرحله می توان با اجرای راهکارهای مناسب، انحلال یک کسب وکار را به تأخیر انداخت و به رشد و توسعه آن کمک کرد. متغیرهای متفاوتی چون ویژگی های شخصیتی، فضای کسب وکار و سیاست های دولتی در پژوهش حاضر مطرح و اثر آن بر توسعه کارآفرینی سنجیده شد و در پایان، راهکارهای سیاستی و کاربردی طبق نتایج برای منطقه مورد مطالعه ارائه گردید. مواد و روش ها: تحقیق کاربردی به شیوه توصیفی و انجام شد. روش تحقیق به‎صورت پیمایش و ابزار تحقیق، پرسشنامه‎ای نیمه ساختارمند شامل سئوالات باز و بسته بود. روایی پرسشنامه با نظر استادان کارآفرینی دانشگاه شیراز و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ مورد سنجش قرار گرفت. جامعه مورد مطالعه تعداد 375 واحد کسب وکار خانگی عضو صندوق های اعتبارات خرد شهرستان مرودشت بود. روش نمونه گیری به‎صورت تصادفی طبقه ای با روش انتساب مناسب بود به این صورت که ابتدا پنج فعالیت کسب وکار گلخانه، صنایع تبدیلی، باغداری، دامداری و مرغداری به عنوان طبقات تحقیق مشخص شد و سپس بر اساس جدول گرجسی و مورگان از بین طبقات، تعداد 190 نفر به‎صورت تصادفی با انتساب متناسب و به‏ عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای پردازش اطلاعات و استنتاج نتایج توصیفی و استنباط آماری از نرم ‏افزار SPSS26 و برای نتایج تحلیل مسیر از نرم‏ افزار Amos24 استفاده شد. یافته ها: بر اساس تحلیل همبستگی پیرسون، متغیرهای سیاست‏حمایتی، سیاست تشویقی، مهارت‏ های مدیریتی، استقلال ‏طلبی، توفیق‏ طلبی، ریسک ‏پذیری، آموزش خودگردان، حمایت خانوادگی، تعداد نیروی کار، میزان سرمایه ‏گذاری اولیه و میزان سودآوری رابطه مثبت و معنادار با چرخه عمر کسب وکار دارند. همچنین متغیرهای چرخه عمر، سیاست حمایتی، سیاست تشویقی، سیاست مشاوره‏ای، مهارت ‏های مدیریتی، استقلال‏ طلبی، توفیق‏ طلبی، ریسک ‏پذیری، آموزش خودگردان، حمایت خانوادگی، تحصیلات، تعداد نیروی کار، میزان سرمایه ‏گذاری اولیه و میزان سودآوری رابطه مثبت و معنادار با توسعه کارآفرینی دارند. طبق یافته های مدل تحلیل مسیر، تأثیر متغیرهای چرخه عمر، سیاست تشویقی، مهارت های مدیریتی، استقلال طلبی، مرکز کنترل و توفیق طلبی بر توسعه کارآفرینی معنادار است و بیشترین شدت تأثیر بر متغیر توسعه کارآفرینی مربوط به متغیر استقلال طلبی است. نتیجه گیری: برای شناسایی تعیین کننده های توسعه کارآفرینی زنان روستایی عضو صندوق های اعتبارات خرد زنان روستایی شهرستان مرودشت، متغیرهای شناخته شده پژوهش با استفاده از روش های آماری و تحلیل مسیر مورد سنجش قرار گرفتند. بر مبنای یافته های پژوهش، استقلال طلبی زنان بیشترین تأثیر را بر توسعه کارآفرینی آنان دارد که نشانگر اهمیت ویژگی ‏های شخصیتی زنان در کسب وکار و توسعه آن است. این یافته نشان می دهد که عوامل فردی و شخصیتی زنان برای توسعه کارآفرینی مشاغل ایشان مهم است؛ بنابراین توجه به ویژگی های شخصیتی ایشان به‎خصوص انگیزه دادن به آنها برای اینکه بتوانند سرنوشت کسب وکار خود را در دست بگیرند اهمیت دارد. استقلال ‏طلبی به زنان کمک می ‏کند که در مورد ماندن در کسب‏ وکار و یا رهاکردن آن در صورت مساعد نبودن شرایط، تصمیم بگیرند. برگزاری دوره های مشاوره روان شناختی و استفاده از سازمان های متولی برای برگزاری کلاس های انگیزشی، بحث و مشاوره همگانی و آگاهی رساندن به زنان برای شناسایی جایگاه واقعی اجتماعی و اقتصادی خود برای بالابردن عزت نفس ایشان پیشنهاد می شود. همچنین نتایج مدل تحلیل مسیر نشان داد چرخه عمر کسب وکارها که یک ویژگی منحصربه فرد برای تمام مشاغل است، بر روی توسعه کارآفرینی افراد اثر مستقیم دارد. پیشنهاد می شود مراحل چرخه عمر مشاغل زنان شناسایی شود تا بتوان با ایجاد آموزش های مناسب در هر مرحله از چرخه عمر، فعالیت کارآفرینی زنان را توسعه داد و از انحلال زودهنگام و یا ناخواسته مشاغل خانگی جلوگیری کرد. آموزش مهارت های مدیریتی به زبان ساده، مشاوره با زنان در مورد فضای اقتصادی کسب وکار ایشان، ساماندهی و ارتباط بین گروه های شغلی برای استفاده از تجارب دست اول یکدیگر و همچنین، ایجاد هاب کارآفرینی روستایی برای کشف ایده های ناب و توسعه کارآفرینی در بین زنان از راهکارهای پیشنهادی خواهد بود.

تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش کسب و کارهای کوچک خانگی در کاهش فقر خانوارهای روستایی شهرستان مهران انجام شد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر نحوه جمع آوری داده ها از نوع علی-ارتباطی و از طریق پیمایشی انجام گرفت. جامعه آماری آن تمامی خانوارهای روستایی شهرستان مهران به تعداد 816 خانوار بود که در زمینه کسب و کارهای خانگی فعالیت داشتند. برای تهیه نمونه ی 260 نفری از این جامعه آماری از روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها در این تحقیق پرسشنامه بود. برای تأمین روایی ابزار تحقیق، از پانل متخصصان استفاده شد. به منظور تعیین پایایی، با انجام آزمون مقدماتی از نمونه ای 30 نفری از مجریان کسب و کارهایی خانگی شهرستان دهلران (جامعه مشابه)، مقدار ضریب آلفای کرونباخ در دامنه 75/0 تا 90/0 به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی و نرم-افزار SPSS18 صورت گرفت. یافته ها نشان داد که بین کارکردهای آزادی و استقلال عمل بیشتر کسب و کارهای خانگی، پایین بودن هزینه راه اندازی کسب و کارهای خانگی، تناسب با ویژگی های جسمی افراد معلول و کم توان، موفقیت بیشتر جسمی افراد معلول و کم توان در انجام کسب و کار خانگی، تناسب با اقشار مختلف کسب و کارهای خانگی، عدم نیاز به مجوز کسب و کارهای خانگی و کاهش فقر خانوارهای روستایی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین، کارکردهای تناسب با اقشار مختلف، پایین بودن هزینه راه اندازی کسب و کارهای خانگی و عدم نیاز به مجوز کسب و کارهای خانگی، 65 درصد از تغییرات متغیر وابسته کاهش فقر خانوارهای روستایی را تبیین نمود.

این تحقیق با هدف بررسی جذب و تلفیق نیروی کار مهاجر روستایی در کسب­وکارهای شهری به انجام رسید. این تحقیق از نوع کیفی بوده و به روش پدیدارشناسی توصیفی انجام شد. گردآوری داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختارمند صورت گرفت. جامعه آماری تحقیق شامل نیروی کار مهاجر روستایی و نیز کارفرمایان و دست اندرکاران بازار کار در شهر گرگان بود. نمونه گیری هدفمند به شیوه در دسترس و گلوله برفی صورت گرفت (n=24). فرآیند گردآوری اطلاعات تا سطح اشباع نظری و آستانه سودمندی اطلاعات قابل دسترس ادامه یافت. علاوه بر تحلیل محتوا و کدگذاری یافته ها، از نرم افزارNvivo10 QSR  برای طبقه بندی داده­های کیفی و کدگذاری مضامین پدیدار شده در مصاحبه ها بهره گرفته شد. در نتیجه، شش خوشه مفهومی ترسیم شد. مجموعه ای از نشانگرهای مرتبط با جذب نیروی کار مهاجر روستایی در کسب­وکارهای شهری، در دو سطح محیط کار (30 نشانگر) و اجتماع میزبان (32 نشانگر) شناسایی شد. همچنین، یافته های این تحقیق نشان داد مجموعه ای از عوامل در سه سطح فردی (20 عامل)، سازمانی  یا محیط کسب وکار (24 عامل) و اجتماعی  یا اجتماع میزبان (18 عامل) بر جذب نیروی کار مهاجر روستایی در کسب­وکارهای شهری تاثیر گذارند. بنابراین، می توان نتیجه گرفت علاوه ویژگی های فردی، فراهم بودن محیط مساعد کاری و نیز، یکپارچگی در اجتماع میزبان برای جذب نیروی کار مهاجر روستایی در محیط های کار شهری تاثیرگذار است.

لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

امروزه تأمین مالی خرد به عنوان رهیافت کارآمد، نقش مهمی را در حمایت از واحدهای کوچک و ایجاد فرصت های شغلی ایفا نموده و زمینه ساز پس انداز و توسعه به شمار می رود. شواهد حاکی از آن است که صندوق های تأمین مالی خرد، با وجود دستاوردهایی که در زمینه ارائه بهتر خدمات اعتباری برای تقویت اشتغال روستائیان داشته‏اند، با چالش هایی نیز مواجه هستند. در همین راستا، این مطالعه با هدف شناسایی و تحلیل چالش های مربوط به صندوق های تأمین مالی خرد روستایی در شهرستان قلعه گنج انجام شد. جامعه آماری این تحقیق 21 هزار نفر روستایی عضو در صندوق های تأمین مالی خرد راه‏اندازی‏شده در شهرستان قلعه گنج و ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه بود. برای تجزیه و تحلیل و توصیف داده ها علاوه بر آماره های پراکندگی و مرکزیت، از ضریب تغییرات و تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد. یافته های این مطالعه نشان داد که به ترتیب چالش های ادراک پایین نسبت به قابلیت‏های اشتغال‏زایی و استعدادهای کارآفرینانه، توان مالی پایین خانوارها و شرایط نامطلوب وام ها، فقدان مهارت و فناوری مناسب و در نهایت، فقدان بهره مندی از زیرساخت ها و عوامل تولید مناسب، از مهمترین موانع اثربخشی صندوق‏های مربوطه در توسعه کسب‏وکار به شمار می‏روند. نتایج این مطالعه، به‏خصوص با توجه به فقدان ادبیات تجربی کافی و مناسب در داخل کشور، می‏تواند نقش عمده‏ای در ارائه بینش صحیح به دست‏اندرکاران صندوق‏های تأمین مالی خرد ارائه دهد.